H συνέντευξη που έδωσε ο κ.Καλαϊτζίδης σε δημοσιογράφο γνωστής εφημερίδας

- Είσθε ένας από τα λεγόμενα «φρέσκα πρόσωπα» που αποφασίζουν να ασχοληθούν με τις περιφερειακές θέσεις. Υπάρχει στην περίπτωσή σας κάποια ειδικότερη αιτία, πολιτική, αυτοδιοικητική ή άλλη που αναμιγνύεστε ; Είμαι ένας απλός οικογενειάρχης που ποτέ δεν αδιαφόρησα για τα κοινά, άλλοτε εντονότερα και άλλοτε σιωπηλότερα. Στην περιοχή μου (Λευκάδια - Κοπανός – Ανθέμια - Ειρηνούπολη - Νάουσα) πιστεύω πως δεν είναι άγνωστες οι ανησυχίες μου όπως έχουν εκφραστεί στους συλλογικούς θεσμούς, κι ούτε ασυνήθιστοι οι αγώνες μου σε όποιο πολιτικό στόχο αποφασίζω με πάθος να αφοσιωθώ. Άλλες πιο επίκαιρες αιτίες σίγουρα υπάρχουν, αρκεί να κάνετε μια απλή βόλτα στην αγορά. Αγρότες, υπάλληλοι, επαγγελματίες, φοιτητές βρίσκονται σε μία κατάσταση κοινωνικού αναβρασμού, ανησυχίας μπροστά στο άγνωστο. Δεν χρειάζεται να μιλήστε με
κάποιον ιδιαίτερα, οικογένειες ολόκληρες μας συναντούν άφωνες από τις άσχημες αλλαγές στην καθημερινότητα. Το βλέμμα και μόνο των εμπόρων αρκεί για να σας αποκαλύψει την ανάγκη να ξεσηκωθούμε δημοκρατικά, να αναμιχθούμε, να διεκδικήσουμε. - Αν σας ζητήσω να μου δώσετε το κεντρικό πολιτικό στίγμα, την αυτοδιοικητική πρόταση του συνδυασμού των κ. Ψωμιάδη Καραπαναγιωτίδη όπου συμμετέχετε, πώς θα την περιγράφατε ; Για να είμαι ειλικρινής τέτοιο δόγμα, ή ξέρω κι εγώ κάποιο πολιτικό μανιφέστο δεν έχει διακηρυχθεί μεταξύ μας ούτε μεταξύ των συνυποψηφίων, μάλιστα δεν νομίζω πως υπάρχει καμία τέτοια ανάγκη. Ένας περιφερειακός συνδυασμός δεν πρέπει κατά τη γνώμη μου να διακρίνεται από πολιτικάντικο λόγο, ούτε πολύ περισσότερο από κομματικές ατάκες. Με τους επικεφαλής του ψηφοδελτίου μας έχουμε συμφωνήσει αδιαπραγμάτευτα σε ένα πλέγμα αξιών, μια βεντάλια θέσεων και δεσμεύσεων επαναφέροντας το δημόσιο ήθος σε πρώτο πλάνο. Οι εποχές για βαρύγδουπες κι αόριστες εξαγγελίες, οι εικονικές πραγματικότητες και τα μπαλκονάτα ευχολόγια που άλλες εποχές πλασάρονταν στους πολίτες έχουν περάσει οριστικά. Ο κόσμος αγανακτεί με νεύρο όταν του μιλάς αόριστα για «πράσινες αναπτύξεις» και την ίδια στιγμή τον στριμώχνεις στην απελπισία να μην μπορεί να κάνει οικογενειακό προγραμματισμό ούτε για έναν μήνα. Χρειάζεται τοπικές αρχές με πυγμή, μας θέλει μάχιμους δίπλα του. Η περιφερειακή αυτοδιοίκηση έχει αποστολή με στενά τοπικά όρια, και ταυτόχρονα έχει ανάγκη για προτάσεις χωρίς σύνορα, ιδέες χωρίς γεωγραφικούς ή θρησκευτικούς ή άλλους φραγμούς. - Ως πολίτες έχουμε κουραστεί από καταγγελίες, αντιπαραθέσεις και κραυγές των πολιτικών και των παρατάξεών τους. Οι πολιτικοί σας αντίπαλοι έχουν τη δική τους πρόταση. Διακρίνετε κάποια προτερήματα στον δικό τους λόγο, θα βρίσκατε μια θετική γνώμη για το ψηφοδέλτιο Μπόλαρη ; Είχα την εντύπωση πως θα με ρωτούσατε για τις δικές μας αντιλήψεις. Πάντως δεν αποφεύγω να πω ότι αν και πολιτευόμαστε στην ίδια περιφέρεια δυσκολεύομαι να αντιληφθώ τον σκληρό τρόπο που επιτίθενται στην ηγετική φυσιογνωμία του κ.Ψωμιάδη. Ξέρετε, μπορεί να διαφωνεί κάποιος με τα πρόσωπα, εντούτοις δεν μπορεί να παραγνωρίζει το θεσμό που εκπροσωπούν αλλά ούτε και το θετικότατο έργο που π.χ. ο Παν. Ψωμιάδης έχει ήδη προσφέρει στον τόπο του. Αναμένω από την άλλη πλευρά να κρατήσει ήρεμη την εκλογική αναμέτρηση και θεωρώ βάσιμα πως θα συμβάλλουν κι εκείνοι στην αναμόρφωση του πολιτικού πολιτισμού. Ειδικά για κάποια από τα πρόσωπα στη Ημαθίας που γνωρίζω έχω μια ιδιαίτερα καλή άποψη για την παρουσία τους στο προσκήνιο. Νιώθω μάλιστα πως εφόσον κληθούμε να συνεργαστούμε αύριο στη λήψη των αποφάσεων -φιλοδοξώ να είμαι μεταξύ των εκλεγμένων- θα βρούμε πολύ εύκολα κοινές συνισταμένες στη λύση των προβλημάτων. - Μια που μιλάτε για προβλήματα, ποιο νομίζετε πως είναι το σημαντικότερο διακύβευμα της Ημαθίας και ποια είναι η λύση που προτείνετε ως συνδυασμός Η κρίση όπως έχει καταφτάσει στη γειτονιά μας δεν αφήνει περιθώρια ελιγμών και ωραιοποιήσεων. Οι νέοι άνθρωποι διεκδικούν το μέλλον τους, το δικαίωμα στην εργασία κι η δική μας γενιά παρουσιάζει ατολμίες και παθογένειες. Το υγιές περιβάλλον αξιοκρατίας στην αγορά νομίζω πως είναι το κεντρικότερο πρόβλημα που ζούμε. Δεν είναι μια λέξη π.χ. ανεργία, επιτέλους δεν θα γίνουν όλοι υπάλληλοι. Μάθαμε αυτά τα χρόνια να μετρώνται άνεργοι αλλά δεν ασχολούμαστε με τις ευκαιρίες που θα έπρεπε να δίναμε στην επιχειρηματικότητα ώστε νέα και άξια μυαλά να βγουν με ελπίδες στην αγορά και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Η κρίση έχει πολλά πλοκάμια που εχθρικά μαστιγώνουν τον ιστό και της Βέροιας και της Νάουσας και της Αλεξάνδρειας. Το ότι το κράτος εμφανίζεται αναξιόπιστο στη συνείδηση π.χ. των πτυχιούχων οι οποίοι αναχωρούν στο εξωτερικό φοβισμένοι για το θάνατο των ευκαιριών, να το πρόβλημα. Μπορείς ίσως να βρεις τα νούμερα της ανεργίας και να κάνεις αθροίσματα χωρίς περιεχόμενο, αλλά είναι σφάλμα ουσίας, είναι σφάλμα των κυβερνητών που δεν βλέπουν ότι αλλιώς θα πρέπει να περαστεί αυτό το ορμητικό ποτάμι. Πέρα από του αριθμούς ξεχνάμε ότι μιλάμε για ανθρώπινες αγωνίες, δεν θα λύσουμε με συναρτήσεις το πρόβλημα, άψυχα, οι οικογένειες ζουν απίστευτα αδιέξοδα. Η Ημαθία βρίσκεται μέσα σε αυτόν το λαβύρινθο κι ίσως πιο έντονα από άλλες περιοχές. Διότι εδώ, σε εμάς, οι πλουτοπαραγωγικές ευκαιρίες που δίνει η πάμπλουτη γη είναι ορατές, παρούσες και χειροπιαστές, δεν θα έπρεπε να αδιαφορούμε για το κλίμα κατάθλιψης που συναντάμε ακόμη και στα χωριά. - Εσείς πώς μπορείτε να προσφέρετε σε τέτοιους στόχους ; Πιστεύετε ότι ένα περιφερειακό συμβούλιο θα έχει τις θεσμικές δυνατότητες να αλλάξει το τοπίο, ένας σύμβουλος -αν εκλεγείτε- θα έχει δύναμη να αλλάξει κάτι ; Έχω δύο σκέψεις να προσφέρω στην ερώτησή σας. Αρχικά θα έλεγα πως αυτή τη δύναμη για την οποία μιλάτε αναζητά το Καλλικρατικό σχέδιο, για αυτό το λόγο μπήκαμε στις αλλαγές, ψάχνουμε τρόπους να γίνει ψυχωμένη και ουσιαστική η φωνή των πολιτών εκτός Αθηνών. Νομίζω μάλιστα πως είναι βήμα με νόημα η συνένωση τοπικών δυνάμεων. Θα εξοικονομηθούν σπατάλες, θα επικεντρωθούν οι επιλύσεις από ανθρώπους που ζουν μέσα στα τοπικά προβλήματα, οι διέξοδοι θα αναζητηθούν εκ των ενόντων. Χωρίς να ψάχνεις άλλοτε τον μπάρμπα από την Κορώνη, άλλοτε τον πολιτευτή να σου λέει “…το θέμα σας ετελείωσε…”. Κυρίως παύει εκείνη η πελατειακή σχέση όπου ο εκλεγείς υπουργός και παραγοντίσκος, κάθε παράταξης για να εξηγούμαι, εξαργυρώνοντας τα γραμμάτια των υποσχέσεών τους εγκατέλειπαν το σώφρονα σχεδιασμό ανάπτυξης και με εξυπηρετήσεις χωρίς στρατηγική βυθίστηκε η χώρα στα χρέη και την καχυποψία. Από εμάς εξαρτάται, οπωσδήποτε όμως προηγείται ο πρώτος λόγος των ψηφοφόρων, η ευθύνη πέφτει στις ορθές επιλογές τους, να σταθούν στην κάλπη με κρίση. Τώρα, στην ερώτηση αν ως σύμβουλος μπορέσω να έχω κάποια συνεισφορά, είναι όντως ένα στοίχημα, περιμένω κι εγώ να δω από κοντά το σκηνικό της δράσης. Αντί να αρχίσω τα “…θα κάνω”, …θα δείξω, …θα πράξω”, μπορώ απλά να συμφωνήσω ότι στις δημοκρατίες η ευθύνη είναι ατομική, εντελώς προσωπική, ποτέ δεν μπορείς να κρύβεσαι στη συλλογικότητα. Συνεπώς όταν εκτίθεμαι προς εκλογή αυτομάτως δεσμεύομαι για το καλύτερο, για το ολόψυχο και το ειλικρινέστερο σε προσφορά. Αν ο κόπος μου θα είναι και αποτελεσματικός θα το βλέπουμε κάθε βδομάδα κάθε μήνα μαζί, χωρίς προκατάληψη, εδώ θα είμαστε να δούμε αν θα συμπίπτει ο έλεγχος σας με την αυτοκριτική μου. - Αν δεν εκλεγείτε θα το θεωρήσετε μια προσωπική ήττα ? Δεν θέλω να σκέφτομαι μια τέτοια πιθανότητα, διότι την ώρα της μάχης ο στρατιώτης αδυνατεί και μόνον από ένστικτο να σκεφτεί άλλο αποτέλεσμα από τη νίκη. Ειδικά για έναν άνθρωπο σαν κι εμένα που οι αγώνες επιβίωσης στο στίβο του εμπορίου μου έχουν σκληρύνει τα συναισθηματικά αντανακλαστικά υπέρ του ρεαλισμού, και απλά βαδίζω στα χνάρια της αξιοπρέπειας. Μαθηματικώς ναι πάντα υπάρχει και η ήττα, μόνον όσοι κοιμούνται σπίτι τους δεν έχουν δοκιμάσει τη γεύση της, στη ζωή μας χάνουμε κερδίζουμε, πέφτουμε σηκωνόμαστε. Οι ιδέες όμως δεν ηττώνται ποτέ. Έχω πίστη στην εκλογή και θα παλαίψω με ήθος νικητή και σήμερα και αύριο για όλους, και πρώτα για τα παιδιά μας.