Περισσότεροι από ένας στους δέκα ενηλίκους ταλαιπωρούνται από μια ασθένεια που τους προκαλεί πόνο στα πόδια, ακόμα κι όταν διασχίζουν περπατώντας μικρές αποστάσεις. Ωστόσο οι μισοί δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από αυτήν, με συνέπεια να διατρέχουν εν αγνοία τους αυξημένο κίνδυνο να υποστούν έμφραγμα και εγκεφαλικό.
Η νόσος αυτή αποκαλείται περιφερική αποφρακτική αρτηριοπάθεια ή περιφερική αγγειακή νόσος και οφείλεται στη σοβαρή στένωση ή απόφραξη των αρτηριών των ποδιών εξαιτίας αθηροσκλήρωσης.
Περισσότεροι από τους μισούς πάσχοντες από αυτήν έχουν ανάλογες στενώσεις στις αρτηρίες της καρδιάς ή του εγκεφάλου, εξού και ο αυξημένος κίνδυνος για έμφραγμα ή εγκεφαλικό έγραψε προσφάτως στην «Ιατρική Επιθεώρηση της Νέας Αγγλίας» (NEJM) ο δρ Ίφτικαρ Τζ. Κάλο, καθηγητής Καρδιαγγειακών Νόσων στην Κλινική Mayo, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα. Επομένως, η διάγνωση της περιφερικής αρτηριοπάθειας μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για τον ασθενή.
Μοιάζει περίεργο που τόσο πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι δυσκολεύονται να περπατήσουν, δεν αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά ώστε να απευθυνθούν σε έναν γιατρό. Ωστόσο πολλοί ασθενείς αποδίδουν τον πόνο στην ηλικία τους ή σε προβλήματα π.χ. με τη μέση τους και απλώς περιορίζουν το περπάτημα ή κάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής τους για να μην πονάνε, λέει στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο καρδιολόγος δρ Πολ Γουένμπεργκ, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής στην Κλινική.
Η ακινησία όμως είναι αντιπαραγωγική, διότι «το περπάτημα είναι η καλύτερη θεραπεία για την περιφερική αρτηριοπάθεια», λέει.
«Κάθε ασθενής πρέπει να περπατάει ώσπου να πονέσει, να ξεκουράζεται για να περάσει ο πόνος, να ξαναπερπατάει και να ξεκουράζεται ξανά ώσπου να συμπληρώνει 20-30 λεπτά περπάτημα την ημέρα.
»Με τον τρόπο αυτόν αυξάνεται προοδευτικά η αντοχή στην άσκηση, διότι δημιουργούνται παράπλευρα αιμοφόρα αγγεία που αντιρροπούν τις σοβαρές στενώσεις των κύριων αρτηριών των ποδιών».
Όσοι ασθενείς υιοθετήσουν αυτή τη μέθοδο μπορεί μέσα σε λίγους μήνες να δουν να αυξάνεται σημαντικά η απόσταση που μπορούν να διανύσουν περπατώντας πριν αισθανθούν πόνο, ενώ η φυσική τους κατάσταση θα βελτιωθεί δραματικά, προσθέτει.
Τα συμπτώματα
Η αλλαγή του τρόπου ζωής δεν είναι το μοναδικό εμπόδιο στη διάγνωση. Μία άλλη αιτία είναι η ποικιλομορφία των συμπτωμάτων της περιφερικής αρτηριοπάθειας, τα οποία «συνήθως είναι άτυπα και όχι ειδικά» έγραψε προσφάτως ο δρ Γουένμπεργκ στην επιθεώρηση «Circulation».
«Οι ασθενείς συχνά μιλούν για κούραση, πόνο, σφίξιμο ή βάρος στα πόδια – συμπτώματα που για τον μη ειδικό δεν είναι πάντοτε ενδεικτικά της νόσου» λέει. Ωστόσο, όταν ένας ασθενής έχει διαλείπουσα χωλότητα, όπως αποκαλείται ο πόνος, το βάρος, το σφίξιμο ή η αδυναμία στα πόδια κατά τη βάδιση που υποχωρεί όταν ξεκουράζεται, τότε είναι πολύ πιθανό να πάσχει από αυτήν.
Μια απλή, μη επεμβατική μέθοδος για τη διάγνωσή της που γίνεται από τον γιατρό είναι η εξέταση του επονομαζόμενου σφυροβραχιόνιου δείκτη, που συνίσταται στη διαίρεση της συστολικής αρτηριακής πίεσης στον αστράγαλο με τη συστολική πίεση στο χέρι. Η συστολική πίεση είναι ο μεγάλος αριθμός στη μέτρηση.
Αν το πηλίκο είναι χαμηλό, εγείρονται υπόνοιες περιφερικής αρτηριοπάθειας και γίνεται περαιτέρω έλεγχος, ο οποίος κατά κανόνα δεν περιορίζεται στα πόδια αλλά επεκτείνεται στις αρτηρίες ζωτικών οργάνων όπως ο εγκέφαλος και η καρδιά. Η μέτρηση του σφυροβραχιόνιου δείκτη μπορεί να γίνει σε κατάσταση ηρεμίας ή έπειτα από άσκηση σε κυλιόμενο διάδρομο, τονίζει ο δρ Γουένμπεργκ.
