Συνέδριο χλωμό, αμήχανο, προβληματικό...
Τέτοια και παρόμοια ερωτήματα δεν...
έχουν απαντηθεί πειστικά μέχρι στιγμής από την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής. Και δεν φαίνεται πιθανό να απαντηθούν και στο Συνέδριο, το οποίο-ειρήσθω εν παρόδω- παρουσιάζεται χλωμό και προβληματικό.
Χλωμό, γιατί δεν δείχνει να απασχολεί ιδιαίτερα την κοινωνία. Δεν συζητείται και δεν έχει γίνει αντικείμενο γόνιμης αντιπαράθεσης ιδεών και προτάσεων. Θυμίζει περιφερειακή συνδιάσκεψη στελεχών και όχι κορυφαία στιγμή ενός κόμματος.
Ταυτόχρονα, προκύπτει προβληματικό. Τόσο λόγω διαδικαστικών ζητημάτων, όσο και ένεκα σαφών αποκλίσεων και προσανατολισμού εκ μέρους ηγετικών στελεχών.
Το «κρούσμα Θεοδωράκη», όπως χαρακτηρίζεται η πρωτοβουλία του Σταύρου Θεοδωράκη να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό, δεν είναι το μόνο ούτε το μείζον.
Οι συχνές διαφοροποιήσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου και προπάντων η θέση του για μελλοντικές συνεργασίες, καθώς και ο ανάλογος προσανατολισμός του Ανδρέα Λοβέρδου, καταδεικνύουν ότι το ετερόκλητον του σημερινού σχήματος οδηγεί σε ρωγμώδη κατάγματα παρά σε δημιουργική συμπαράταξη.
«Όταν δίνεις μάχη για την Δημοκρατία, δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις», δηλώνει ο κ.Βενιζέλος. Οπερ σημαίνει, καμμία συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο ίδιο μήκος και ο κ.Λοβέρδος. Αδιάψευστος μάρτυς οι ομιλίες αμφοτέρων στη Βουλή για την Novartis.
Προσπαθεί φιλότιμα η κυρία Γεννηματά να δώσει το στίγμα του χώρου για το συγκεκριμένο μείζονος σημασίας θέμα, αλλά δεν αποφεύγει μια βολική γενικολογία. Τι πάει να πεί, «δεν είμαστε στη μέση, είμαστε απέναντι από τον συντηρητισμό και τον λαϊκισμό»;
Κατανοητή η υπεκφυγή, ως στοιχείο μιας δύσκολης προεκλογικής ισορροπίας, αλλά ελάχιστα πειστική θέση που θα μπορούσε να προσδιορίζει συγκεκριμένο σήμα και στίγμα.
Το Κίνημα Αλλαγής θυμίζει πρόχειρη σύμπηξη στελεχών και ομάδων, που συμπεριφέρονται αμήχανα και κρυπτικά σε ο,τι αφορά τις πραγματικές θέσεις και επιλογές τους.
Ας το πούμε ευθέως: υπάρχουν και άλλα στελέχη που συμμερίζονται την άποψη Βενιζέλου-Λοβέρδου για τις μελλοντικές συγκλίσεις, αλλά αποφεύγουν να τις αποκαλύψουν τώρα. Την ίδια στιγμή, ένα ικανό μέρος στελεχών βλέπει ότι ,παρά την σημερινή αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, το μέλλον οδηγεί σε κοινή κοίτη, ιδία μετά το λίαν πιθανό διαζύγιο του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ.
Το Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής δεν θα καταστήσει ισχυρότερο τον συγκεκριμένο χώρο. Την αμηχανία του θα επιβεβαιώσει και τους ποικίλους προβληματισμούς στελεχών και ομαδαρχών. Κι αν υπάρχει κάποια οδός επιβίωσης και ευοίωνης προοπτικής, αυτή εντοπίζεται στην πιθανότητα δεινής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ , δηλαδή συντριβής,στις προσεχείς εκλογές.
Κάτι που επι του παρόντος δεν φαίνεται ορατό..
