Καλή είναι η αύξηση αλλά..

 

...ο κατώτατος μισθός δεν φτάνει ούτε για το νοίκι...

Γιώργος Καρελιάς

Είναι ολοφάνερο ότι στο πρωθυπουργικό επιτελείο επικρατεί μεγάλη ανησυχία για το μέγεθος της ακρίβειας, που σαρώνει νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Και αυτό φαίνεται από τις άρον άρον κινήσεις, στις οποίες καταφεύγουν, για να μετριάσουν την ογκούμενη δυσαρέσκεια.

Έτσι έγινε και με την... πολλάκις εξαγγελθείσα αύξηση του κατώτατου μισθού. Μέχρι χτες το πρωί οι συναρμόδιοι υπουργοί έλεγαν ότι αυτή θα ανακοινωθεί μετά το Πάσχα σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Δεν είχαν ιδέα, όμως, από την πρεμούρα που διακατέχει τον πρωθυπουργό και τους περί αυτόν για «καλές ειδήσεις εδώ και τώρα». Κι έτσι ο κ. Μητσοτάκης «προίκισε» κάπως τους βουλευτές της ΝΔ με το «πενηντάρικο» που θα πάρουν από την 1 Μαίου οι αμειβόμενοι με τον κατώτατο μισθό.

Η αύξηση δεν είναι ευκαταφρόνητη, ακόμα κι αν η αντιπολιτευτική υπερβολή την υπολογίζει σε 1,7 ευρώ την ημέρα. «Φιλοδώρημα», όπως έλεγε και ο νυν πρωθυπουργός, όταν ήταν στην αντιπολίτευση.

Ας αφήσουμε τα εύκολα αντιπολιτευτικά και ας δούμε την πραγματικότητα. Η αύξηση των 50 ευρώ, που πάνε τον κατώτατο μισθό στα 713 ευρώ, θα ήταν μια ικανοποιητική αύξηση σε κανονικές συνθήκες.

Όμως, στη σημερινή πραγματικότητα κάθε παρόμοια αύξηση είναι σταγόνα στον ωκεανό. Δεν είναι μόνο οι θηριώδεις λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος, που φτάνουν σε σπίτια και επιχειρήσεις. Ας πούμε ότι ένας που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό ακολουθεί την υπουργική προτροπή και σβήνει τα φώτα ή αφήνει λιγότερο χρόνο αναμμένο τον θερμοσίφωνα. Επίσης, φροντίζει να ψωνίζει λιγότερα και κυνηγάει τις προσφορές στα σούπερ μάρκετ. Κάπως έτσι μπορεί να αντιμετωπίσει-λέμε τώρα…-την ακρίβεια.

Τι συμβαίνει, όμως, αν αυτή η κατηγορία εργαζομένων δεν έχει ιδιόκτητο σπίτι και πληρώνει ενοίκιο; Το δράμα των δραμάτων. Ένα ζευγάρι νέων, που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό, πρέπει να τον δίνει ολόκληρο για ένα σπίτι που καλύπτει τις στοιχειώδεις ανάγκες του. Τα προσφερόμενα σπίτια είναι και δυσεύρετα και, κυρίως, απλησίαστα σε μια τυπικά αστική περιοχή της Αθήνας. Αν στο ενοίκιο προσθέσουμε τα αναγκαία καθημερινά έξοδα ενός τέτοιου σπιτιού, είναι αδύνατο το εισόδημα να επαρκέσει για ολόκληρο το μήνα.

Καλή είναι, λοιπόν, η αύξηση των 50 ευρώ το μήνα. Για την ακρίβεια, καλή θα ήταν σε άλλη εποχή, χωρίς τη σημερινή ακρίβεια και χωρίς να καλπάζουν οι τιμές των ενοικίων. Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ καλό είναι να είναι πιο φειδωλοί στα λόγια τους. Μπορεί να μην αντέχει μεγαλύτερες αυξήσεις μισθών η αγορά και η οικονομία, αλλά κάτι πρέπει να κάνουν για να μπορούν να βγάζουν το μήνα όσοι τους ακούνε. Και, επιπλέον, καλό είναι να γνωρίζουν ότι δεν αμείβονται όλοι οι εργαζόμενοι με τον κατώτατο μισθό. Υπάρχουν και τα «τετρακοσάρια» και σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν ρωτάμε κάν «πώς βγαίνει ο μήνας;». Διότι απλώς δεν βγαίνει.

Μακριά, λοιπόν, από τις συνήθεις αντιπολιτευτικές υπερβολές, που μηδενίζουν κάθε προσπάθεια. Αλλά εδώ οι πάντες γνωρίζουν ότι, στις σημερινές συνθήκες, η αύξηση αυτή θα εξαφανιστεί πριν μπει στις τσέπες των εργαζομένων, αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να ελέγξει κάπως το κύμα της ακρίβειας.

Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του να αφήσουν κατά μέρος τη αναβλητικότητα, για να μην τρέχουν μετά και δεν φτάνουν. Άλλη παρτίδα τιμολογίων ρεύματος με εξωφρενικές χρεώσεις δεν πρέπει να φτάσει στους καταναλωτές. Η κυβέρνηση μπορεί να δράσει τώρα και να μην περιμένει τον Μάιο. Είναι αδιανόητο η χώρα με τον τρίτο χαμηλότερο μισθό στην Ευρώπη να έχει ένα από τα υψηλότερα τιμολόγια χονδρικής στο ηλεκτρικό ρεύμα.

Χωρίς συγκράτηση των τιμών καμιά αύξηση μισθών δεν θα φτουρήσει. Και τότε όσα μηνύματα κι αν στέλνει ο πρωθυπουργός δεν θα βρίσκει αυτιά για να τα ακούσουν...

news247.gr