Ψηφιακή κάρτα εργασίας: Έχει μπει σε 73.000 επιχειρήσεις – Σε ποιους κλάδους ξεκίνησε πιλοτική λειτουργία

Για τη ψηφιακή κάρτα εργασίας που μπαίνει πλέον στην καθημερινότητα πολλών εργαζομένων, σε πόσους και σε τι αριθμό είναι μέχρι τώρα υποχρεωτική αλλά και το πότε θα γίνει υποχρεωτική στην εστίαση και στον τουρισμό που μπήκε για την ώρα σε πιλοτική εφαρμογή, μίλησε ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας, Νίκος Μηλαπίδης.

Όπως υπογράμμισε, «η ψηφιακή κάρτα, να υπενθυμίσουμε ότι είναι ένα εργαλείο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αποτυπώνεται με ψηφιακό τρόπο ο πραγματικός χρόνος εργασίας για να αντιστοιχηθούν και οι αμοιβές. Δηλαδή εντός οκταώρου αναλογεί και αν ξεχνιέται το οκτάωρο και υπάρχει υπερωρία και υπερεργασία να καταγράφεται και αυτό για να πληρώνεται. Μέχρι σήμερα έχουν μπει περίπου 73.000 επιχειρήσεις με 750.000 εργαζόμενους σε κάποιους κλάδους. Οι κλάδοι είναι οι τράπεζες, είναι τα σούπερ μάρκετ, τα μεγάλα, είναι ασφαλιστικές εταιρείες, είναι τα σεκιούριτι, είναι κάποιες ΔΕΚΟ, έχει μπει η βιομηχανία συνολικά και το λιανικό εμπόριο και είμαστε στη φάση όπου έχει ξεκινήσει ήδη πιλοτική λειτουργία για τον τουρισμό και την εστίαση. Αυτοί είναι περίπου άλλοι 700.000 εργαζόμενοι. Όταν λέμε τουρισμός και εστίαση εννοούμε καταρχάς οι υπηρεσίες διαμονής, ξενοδοχεία, καταλύματα, ενοικιαζόμενα δωμάτια, κάμπινγκ και γενικά όλο το φάσμα της εστίασης (…)».

Έπειτα, ο κ. Μηλαπίδης συμπλήρωσε το εξής σχετικά με το θέμα της υποχρεωτικότητας στους παραπάνω 2 κλάδους. «Η υποχρεωτικότητα λοιπόν, σε τι συνίσταται; Ότι και αυτή η κατηγορία εργαζομένων θα καταγράφει τις πραγματικές ώρες απασχόλησης. Άρα, θα πρέπει να σεβόμαστε τα ημερήσια όρια ξεκούρασης. Υπάρχει ευρωπαϊκό πλαίσιο που λέει ότι κάποιος δεν μπορεί να δουλεύει τόσο. Μάλλον μπορεί να δουλεύει μέχρι να έχει 11 ώρες ημερήσιες ανάπαυσης. Πρέπει να δουλεύει πενθήμερο ή εξαήμερο αν υπάρχει συλλογική σύμβαση. Συγκεκριμένα στον τουρισμό και στην εστίαση υπάρχει όταν τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις πληρότητας στα ξενοδοχεία και στην εστίαση. Επειδή λοιπόν, αυτή είναι η κατάσταση, αλλά όπως περιγράψατε σε συγκεκριμένα νησιά, μπορεί και η εργασία να είναι επταήμερη, κάτι το οποίο δεν είναι επιτρεπτό ούτε στην ελληνική πολιτεία ούτε στην ευρωπαϊκή πολιτεία. Η ψηφιακή κάρτα δεν είναι ένας βούρδουλας. Είναι ένα μέσο να καταγράφεται η πραγματική εργασία. Και όταν υπάρχουν αυξημένες ανάγκες ή θα γίνουν περισσότερες προσλήψεις ή θα δοθούν τα κενά, αλλά δεν γίνεται κάποιοι άνθρωποι να ξεζουμίζονται. Η πιλοτική λειτουργία λοιπόν, ξεκίνησε σε συνεργασία με τους εργοδότες και τους εργαζόμενους του κλάδου, θα λήξει περί τα τέλη Φεβρουαρίου, ούτως ώστε στη νέα τουριστική σεζόν και οι εργοδότες να έχουν προετοιμαστεί και οι εργαζόμενοι να ξέρουν τους όρους εργασίας, αλλά και η Πολιτεία να συνδράμει, να απλοποιήσει και να βοηθήσει στην εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας. Άρα, Μάρτη ή Απρίλη θα περιμένουμε και την υποχρεωτικότητα και σε αυτές τις επιχειρήσεις. Και επαναλαμβάνω ότι ο σκοπός δεν είναι η εξόντωση κανενός. Στόχος να προστατεύσουμε και τα δικαιώματα των εργαζομένων».

Εν συνεχεία, αναφορικά με το αν υπάρχει στο Δημόσιο ψηφιακή κάρτα, ο γ.γ. του Υπουργείου Εργασίας είπε «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ψηφιακή κάρτα. Υπάρχει η κάρτα η παράλληλη αν θέλετε να σας πω και άλλους κλάδους. Αυτή τη στιγμή ο κλάδος της ενέργειας είναι 6ος συνολικά, ο κλάδος της ναυτιλίας, κάποιες ΔΕΚΟ είναι του Δημοσίου αλλά δεν είναι το Δημόσιο ο σκληρός πυρήνας. Και υπολογίζουμε ότι και θα βρούμε τον τρόπο και το να ξεδιπλώσουμε το όλο σύστημα και στους υπόλοιπους κλάδους, μέχρι το 2027 (…)».

Τέλος, όσον αφορά τώρα τα προγράμματα προσλήψεων δήλωσε: «Τα προγράμματα της ΔΥΠΑ, τα προγράμματα απασχόλησης δεν έχουν ηλικιακά φίλτρα, είναι για νεότερους, είναι και για μεγαλύτερους. Θυμίζω ότι ένα από τα πιο δημοφιλή προγράμματα ήταν τα προγράμματα απασχόλησης στο Δημόσιο και στο ευρύτερο δημόσιο, ηλικίες 55-67 και ήταν οι ηλικίες με συσσωρευμένη γνώση. Άνθρωποι οι οποίοι προέρχονταν και από τον ιδιωτικό τομέα, είχαν και εμπειρία με άλλα προγράμματα από το δημόσιο και πραγματικά κάλυψαν πολλές ανάγκες, ειδικά σε δήμους και περιφέρειες. Άρα, δεν υπάρχουν προγράμματα προσαρμοσμένα μόνο κάτω από 55. Υπάρχουν και πολλά πάνω από 55, με την προϋπόθεση όμως, των 12 μηνών ανεργίας και εκεί είναι το διαρθρωτικό. Τα προγράμματα, τα επιδόματα ανεργίας είναι το τακτικό μέχρι 12 μήνες και το μακροχρόνιας ανεργίας που ξεπερνάει τους 24 μήνες. Αυτοί οι όροι έχουν θεσμοθετηθεί εδώ και καιρό και χρειάζονται εκσυγχρονισμό. Αυτή είναι η αλήθεια. Θα επιχειρηθεί μια αναμόρφωση του επιδόματος ανεργίας. Νομίζω ότι αξίζει να κάνουμε μια άλλη φορά τη συζήτηση για τις λεπτομέρειες αυτού και επανέρχομαι πολύ γρήγορα στο ζήτημα του τουρισμού, όπου είναι άλλο το επίδομα ανεργίας αυτό που συζητούσαμε μέχρι πρότινος και είναι άλλο το εποχιακό επίδομα, το οποίο έχει συγκεκριμένες προϋποθέσεις και όπως σωστά είπατε, αυτοί που τελειώνουν τη σεζόν, που δουλεύουν σεζόν και βγαίνουν στην ανεργία για να πάρουν το επίδομα. Και θυμίζω ότι παίρνουν ένα εποχιακό τρεις μήνες και αυτό είναι προϋπόθεση για να μπορούν να επαναπροσληφθούν την επόμενη σεζόν. Είναι ο μόνος κλάδος, ο τουρισμός που έχει και μια κρατική ενίσχυση λαμβάνοντας υπόψιν την εποχικότητα. Είναι μεγάλο στοίχημα γιατί η αγορά εργασίας και η περίοδος έχει επεκταθεί και η αγορά εργασίας έχει πολλές πλέον ανάγκες. Και οι εργαζόμενοι φυσικά για να στηρίξουν το εισόδημά τους και αυτό είναι στο μικροσκόπιο του Υπουργείου Εργασίας (…)»